Najpiękniejsze hortensje bukietowe do ogrodu
NAJPIĘKNIEJSZE HORTENSJE BUKIETOWE DO OGRODU
Każdy ogrodnik marzy o pięknych, bujnych hortensjach, które zachwycą swoimi kolorami i rozmiarem. Hortensje bukietowe są bez wątpienia jednymi z najbardziej efektownych roślin ozdobnych. Ich bujne kwiatostany mogą występować w różnych kształtach i kolorach, przyciągają uwagę i dodają uroku oraz elegancji. Są to rośliny idealne dla początkujących ogrodników, ponieważ są łatwe w uprawie a w dodatku całkowicie odporne na mróz. Mnogość odmian hortensji bukietowych dostępnych na naszym rynku potrafi jednak przyprawić o ból głowy. Poniżej zaprezentujemy najpiękniejsze odmiany hortensji bukietowych i ich cechy, dzięki którym zyskały swoją popularność wśród ogrodników.
Oto lista najpiękniejszych hortensji bukietowych, które będą wspaniałą ozdobą każdego ogrodu.
Hortensja bukietowa 'Graffiti’
Jest to urocza hortensja dorastająca tylko do 1 m wysokości i podobnej szerokości, tworząc efektowne, kuliste kępy. Krzew tworzą wyprostowane pędy, na których osadzone są jajowate, ciemnozielone, szorstko owłosione liście. Główną zaletą tej odmiany jest to, że posiada sztywne i mocne pędy, które nie pokładają się pod ciężarem ogromnych kwiatostanów. Kwiaty niezwykle dekoracyjne, stożkowe, wielkości do 25 cm. Zbudowane są one z dużych kwiatów płonnych, które początkowo są limonkowo-zielone, później śnieżnobiałe, a pod koniec lata stają się różowe z delikatnymi, zielono-białymi akcentami w środku. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do września, po przekwitnieniu kwiaty zasychają pozostając ozdobą krzewu przez jesień i zimę.Roślina idealna do sadzenia na rabaty, a także do pojemników oraz donic. Kwiatostany doskonale nadają się do bukietów i zasuszania.

Hortensja bukietowa 'Little spooky’
Kolejna przepiękna hortensja, która nie zajmuje dużo miejsca, bo dorasta do 80 cm wysokości. Zakwita bujnie dużymi i gęstymi kwiatostanami, złożonymi z kremowobiałych kwiatów. Pojedyncze, drobne kwiaty zebrane w baldachogrona o kształcie kopuły, pokrywają szczyty pędów przez kilka miesięcy i są ozdobne nawet, gdy już uschną. Kwiaty mają początkowo zielonkawą barwę, potem jaśnieją do kremowo-białej, a przekwitając lekko różowieją. Kwitnienie trwa od lipca do października. Dzięki niskiemu wzrostowi i kompaktowej formie 'Little Spooky’ doskonale sprawdzi się w donicy na tarasie lub balkonie.

Jest to niski krzew dorastający do wysokości ok 1 m i szerokości ok. 1,2 m. Pędy sztywne, wyprostowane. Liście jajowate, ciemnozielone, po obu stronach szorstko owłosione. Kwiaty wyłącznie płonne, zebrane w stożkowate kwiatostany na szczytach pędów. Kwiatostany dorastają do 25 cm długości, początkowo są białozielone (limonkowe), potem lekko różowieją. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do września. Dzięki swoim kompaktowym wymiarom, hortensja 'Mojito’ polecana jest do małych ogrodów przydomowych, na rabaty, najlepiej na eksponowane stanowiska, aby można było podziwiać w pełni jej niezwykłą urodę. Świetnie nadaje się również do uprawy w pojemnikach, kwiaty można ścinać i wykorzystywać do suchych bukietów.

Hortensja bukietowa 'Candlelight’
Jest to wyjątkowa odmiana hortensji o spektakularnych kwiatostanach. Krzew ma wyprostowane, sztywne i zwarte, purpurowe pędy, które nie uginają się pod ciężarem kwiatów. Liście są jasnozielone liście i mają jajowaty kształt oraz lekko ząbkowane brzegi. Hortensja Bukietowa 'Candlelight jest to roślina osiągająca maksymalnie 1,2 m wysokości, przyciągająca ogrodników przede wszystkim kremową i żółtą kolorystyką kwiatostanów. Kwitnienie jest długie i obfite. Kwitnienie zaczyna się w lipcu a kończy w październiku. Stożkowate kwiatostany osiągają około 20 cm długości, wydzielają intensywny, miodowy zapach. Początkowo są kremowobiałe, a w miarę rozwoju stają się intensywnie różowe. Ze względu na swoją urodę polecana jest przede wszystkim do nasadzeń pojedynczych lub w niewielkich grupach w ogrodach przydomowych. Warto ją sadzić w miejscach dobrze wyeksponowanych, dzięki temu jej piękne kwiaty mogą w pełni wykorzystać swój potencjał.

Hortensja bukietowa 'Samarskaya Lydia- Framboisine’
Jest to hortensja wyróżniająca się dużymi, stożkowatymi kwiatostanami, które w trakcie kwitnienia zmieniają kolory, co dodaje jej wyjątkowego uroku. Na początku kwitnienia są białe, a z czasem przybierają różowe, a nawet czerwone odcienie. Ten proces zmiany kolorów sprawia, że krzew jest wyjątkowo dekoracyjny przez cały okres kwitnienia, który trwa od lipca do września. Krzew silnie rozkrzewiony o sztywnych, wzniesionych i prostych pędach. Co więcej jest niewymiarowy 1-1,3 m. Powoli powiększa swoją objętość w związku z czym idealne nadaję się do uprawy w pojemnikach. Łodyżki ozdobione są jajowatymi, ciemnozielonymi liśćmi, które jesienią przebarwiające się malowniczo na czerwono-malinowy kolor. Smaczku dodają kontrastujące z ciemnozielonymi liśćmi czerwonobrązowe łodygi, ogonki liściowe i szypułki kwiatowe. Kwiaty płodne wydzielają intensywny miodowy zapach, który zwabia motyle i pszczoły. Odmiana jest całkowicie odporna na niskie temperatury. Jest to doskonała odmiana dla ogrodników poszukujących rośliny o dużych, zmieniających kolory kwiatostanach. Odporna na mrozy, łatwa w uprawie, o długim okresie kwitnienia a przy tym bardzo dekoracyjna.

Hortensja bukietowa 'Magical Candle’
Kolejna hortensja warta naszej uwagi to hortensja bukietowa Magical Candle. Jest to przepiękna hortensja bukietowa o mocnych, wyprostowanych pędach i kwiatostanach o długości nawet 40 cm!Wyróżnia się wśród innych hortensji nie tylko rozmiarem ale również zmiennym ubarwieniem. Rozwijające się kwiaty mają żółto pistacjową barwę. W pełni rozwoju przechodzi w kremowo białą w kierunku wierzchołka kwiatostanu. Ostatecznie cały kwiat przybiera odcień różu. Krzew dorasta do ok 2 metrów wysokości przy 150 cm średnicy. Kwiatostany pojawiają się w lipcu i utrzymują się aż do zimy. Hortensja kwitnie na jednorocznych pędach, przez co nie jest narażona na uszkodzenia pąków kwiatowych podczas wiosennych przymrozków. Dzięki temu kwitnie niezawodnie każdego roku. Roślina idealna do sadzenia na rabaty, a kwiatostany doskonale nadają się do bukietów i zasuszania.


Hortensja 'Phantom’ to wyjątkowy krzew o pięknych, ogromnych kwiatostanach w kolorze śnieżno-białym. Hortensja ta obficie kwitnienie każdego roku i nie sprawia kłopotów w uprawie. Dorasta do ok 2 metrów wysokości, przy czym najefektowniej prezentuje się prowadzona jako drzewko. Pojedynczy kwiatostan może mieć nawet 30 cm średnicy, zmienia swój kolor zależnie od stopnia rozwoju; początkiem lata jest śnieżno biały, a wraz z rozwojem kwiatków, kolor lekko przechodzi w róż. Hortensja 'Phantom’ zachowuje zwarty i regularny pokrój. Jej pędy są na tyle grube i mocne, że nie uginają się pod ciężarem masywnych kwiatostanów.

Hortensja bukietowa 'Silver Dollar’
Jest to krzew wyjątkowo dekoracyjny. Zbudowany z czteropłatkowych kwiatów płonnych, które osiągają nawet do 30 cm długości. Stożkowate, duże wiechy składają się z drobnych kwiatów, które początkowo są nieco zielone. Po chwili jednak zmieniają swą barwę na kremowobiałą i pozostają w tym kolorze do końca swojego kwitnięcia. Hortensja ta osiąga od 2 do 2,5 m wysokości oraz do tylu samu metrów szerokości. Krzew kwitnie od końca lipca do października. Nadaje się również do donic i pojemników, którymi można ozdabiać tarasy, altany i balkony. Hortensja bukietowa Silver Dollar nie jest szczególnie wymagającą odmianą, polecana jest również początkującym ogrodnikom.

Poszczególne odmiany różnią się kolorem kwiatów, terminem kwitnienia i docelową wysokością. W uprawie jednak wszystkie odmiany mają podobne wymagania i poza regularnym cięciem nie będą wymagały specjalnych, corocznych zabiegów pielęgnacyjnych. Kluczowe w uprawie hortensji jest zapewnienie im odpowiedniego podłoża o lekko kwaśnym odczynie. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych. Co więcej są to odmiany całkowicie odporne na mróz, nie wymagają okrywania na zimę. Zaleca się przycinanie krzewów każdego roku wczesną wiosną. Dzięki temu tworzą silne młode pędy zakończone kwiatostanami. Przycinanie wpływa też na dobry rozwój bryły korzeniowej, która jest najważniejsza w całej roślinie. Zabieg należy wykonać wczesną wiosną wraz z pojawieniem się liści. Pędy należy przyciąć o jedną trzecią do połowy długości, przycinamy powyżej węzła. Sadzenie powinno odbywać się od marca do maja lub września do października, na głębokość 30-40 cm. Hortensje nadają się również do donic i pojemników, którymi można ozdabiać tarasy, altany i balkony. Wszystkie odmiany hortensji bukietowej są w pełni mrozoodporne. Zacznij przygodę z hortensjami już dziś. Stwórz barwny hortensjowy ogród. Z naszymi hortensjami jest to możliwe!
Najłatwiejsze w uprawie krzewy owocowe- TOP 5.
Kto nie marzy o owocach zebranych z własnego ogródka? Uprawa krzewów owocowych to nie tylko przyjemność, ale także konkretne korzyści dla naszego zdrowia. Świeże owoce prosto z własnego ogrodu to nie tylko gwarancja najwyższej jakości ale również pewność, że owoce są wolne od szkodliwych pestycydów i chemicznych nawozów. Co więcej krzewy owocowe dają wspaniałe plony, zajmują mało miejsca, szybciej niż z drzew zbierzemy z nich pierwsze owoce. Zdecydowanie warto je mieć w swoim ogrodzie!
Podstawowym czynnikiem w wyborze najlepszych krzewów owocowych do naszego ogródka jest nasłonecznienie, jako że większość z nich potrzebuje minimum 6 godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie.
Kolejnym istotnym czynnikiem wpływającym na efektywne plonowanie krzewów owocowych jest gleba- skład i Ph. Większość krzewów owocowych preferuje podłoże lekko kwaśne o ph między 5.5 a 6.5.
Przy minimalnym nakładzie pracy będziemy cieszyć się latem pysznymi i zdrowymi owocami i to z naszego ogródka. Jakie krzewy owocowe sprawdzą się w uprawie przez początkujących ogrodników? Zaproponowane przez nas krzewy nie wymagają specjalnych zabiegów dlatego może je posadzić każdy, bez ryzyka porażki.
Jagoda kamczacka jest to prosty w uprawie krzew, który z łatwością adaptuje się do różnych warunków klimatycznych. Dzięki wytrzymałości na niskie temperatury idealne sprawdzi się na chłodniejszych rejonach Polski. Ponadto, owoce jagody mają intensywną barwę. Są mięsiste, soczyste, smaczne i charakteryzują się słodko- kwaśnym smakiem. Co sprawia, że są nadają się idealnie do jedzenia na surowo, jak i jako składnik różnorodnych przetworów.
Kluczowym czynnikiem w uprawie jagody kamczackiej jest ich regularne nawożenie. Należy dostarczyć im niezbędnych składników pokarmowych, które wpływają na ich prawidłowy rozwój. Ponadto, gleba powinna być utrzymywana w stanie wilgotnym, jednak trzeba unikać zastojów wodnych, aby zapobiec chorobom grzybowym. Przycinanie krzewów to także dość istotny zabieg, który nie tylko wpływa na prawidłowy rozwój i kształt rośliny ale także pobudza wzrost nowych pędów. Dzięki regularnemu usuwaniu suchych i chorych pędów roślina będzie lepiej owocować, a plony będą zdecydowanie lepsze.

Agrest to kolejny krzew, który bardzo dobrze sprawdzi się w przydomowym ogródku. Kluczowym czynnikiem, który wpływa na prawidłowy rozwój tego krzewu jest dobór odpowiedniego stanowiska- słonecznego. Ponadto, w okresie dojrzewania owoców należy je podlewać, dzięki czemu owoce będą większe i mniej gorzkie. Jest to idealny krzew, którego owoce możemy spożywać na surowo ale także jest doskonały na przetwory. Ma niewielkie wymagania i wydaje owoce około trzykrotnie większe niż porzeczka, o delikatnie korzennym aromacie, lekko kwaskowate i soczyste. Zdecydowanie warto mieć go w swoim ogrodzie!

Świdośliwa to bardzo prosty w uprawie krzew, mało wymagający względem podłoża. Toleruje gleby słabe, kamieniste i suche. Rośliny wymagają stanowisk półcienistych lub nasłonecznionych. Owoce jabłkowate, kuliste, z trwałym kielichem, czerwone na początku, potem czernieją. Zazwyczaj pokryte sinym nalotem woskowym. Owoce są soczyste i słodkie, idealne do spożycia na surowo oraz doskonały w produkcji dżemów, konfitur bądź nalewek. Sok ma wspaniały karminowy kolor, nadający barwę innym napojom i przetworom. W ziołolecznictwie wykorzystuje się kwiaty świdośliwy, które stosowane są w postaci nalewki bądź naparu.

Rokitnik to krzew, który jest idealnym krzewem do uprawy w ogrodzie. Liście ma lancetowate, długości ok 6cm, gęsto pokryte na dolnej stronie srebrzystymi, tarczowatymi włoskami. Ze względu na niezwykle atrakcyjne owoce, pomarańczowe stanowi on coraz częściej element dekoracyjny. Jest to roślina która nie sprawia kłopotu w uprawie. Istotnym czynnikiem w uprawie rokitnika jest wybór stanowiska słonecznego oraz podłoża wapiennego. Jest to roślina całkowicie mrozoodporna, wytrzymała na suszę, jednak nie lubi miejsc podmokłych.
Z uwagi na walory zdrowotne i smakowe polecana jest do uprawy w każdym ogródku przydomowym. Odmiana przede wszystkim polecana do uprawy ze względu na owoce. Z owoców można robić dżemy, soki, przeciery, nalewki.

Aronia jest kolejnym krzewem łatwym w uprawie w przydomowym ogrodzie. Roślina ma małe wymagania klimatyczno- glebowe, dobrze rośnie zarówno w kwaśnej jak i słabej ziemi. Jednak aby zapewnić aronii najlepsze warunki do rozwoju warto przed posadzeniem przygotować odpowiednio podłoże pod jej uprawę. Z racji tego, iż aronia należy do grupy roślin światłolubnych, dobrze jest sadzić krzewy w miejscach dostatecznie nasłonecznionych. Zaleca się zasilić wiosną sadzonki nawozem wieloskładnikowym lub nawozem organicznym. Owoce aronii idealnie sprawdzą się w produkcji soków, dżemów, konfitur, syropów, nalewek i wina. Są bogate w witaminy, barwniki antocyjanowe i mikroelementy.

Podsumowując, uprawa krzewów owocowych w przydomowym ogródku, to nie tylko źródło świeżych, zdrowych owoców ale także przyjemność i satysfakcja z własnoręcznej uprawy. Kluczowe w uprawie jest kompleksowe podejście- od odpowiedniego wyboru gatunków, odmian poprzez przygotowanie podłoża, po systematyczną pielęgnację i ochronę przed szkodnikami i chorobami.
Bez względu na to czy dysponujesz małym, czy nieco większym terenem, możesz cieszyć się smacznymi owocami prosto ze swojego ogrodu.
Porzeczki- jakie szkodniki je atakują, jak je rozpoznać i jak je zwalczać?
Porzeczki są bez wątpienia chętnie uprawiane i znajdują dla siebie miejsce w każdym, nawet niewielkim ogrodzie. Dzieje się tak, ponieważ ich kwaskowate małe owoce są bardzo cenne i mają szerokie zastosowanie w kuchni. Rośliny te nie są szczególnie wymagające i przy zapewnieniu odpowiednich warunków bardzo obficie plonują. Choć porzeczki są roślinami mało wymagającymi pod względem stanowiska czy gleby, muszą być intensywnie chronione przed chorobami i szkodnikami. W przeciwnym wypadku może dojść do zmniejszenia plonów, pogorszenia jakości owoców a nawet do zamarcia krzewu. Aby zapobiegać takiej sytuacji, trzeba wiedzieć, jak wcześnie rozpoznać problem i jakie działania profilaktyczne można podjąć, by do niego nie dopuścić. W poniższym artykule dowiesz się jakie szkodniki najczęściej atakują szkodniki, jak je rozpoznawać oraz jak je zwalczać. Oto najczęstsze szkodniki występujące na porzeczkach!
Przędziorek chmielowiec
Szkodnik żeruje na dolnej stronie liści i wysysa soki komórkowe z rośliny prowadząc do ich stopniowego zasychania. Jeden z najpowszechniejszych szkodników. Gorąco oraz sucha pogoda sprzyjają jego pojawieniu się. Jest to niewielki pajęczak o jasnobrunatnej lub czerwonawej barwie. Do charakterystycznych oznak jego obecności należą żółte przebarwienia, obecność małych, ciemnych kropek na spodniej części liści, a także małe, delikatne pajęczynki Mocno uszkodzone liście brązowieją, usychają i opadają, co przyczynia się do redukcji plonu i obniżenia jego jakości. Owoce dojrzewają nierównomiernie, są mniejsze, a co za tym idzie — tracą wartość handlową. Kondycja roślin ulega osłabieniu, są mniej wytrzymałe na mróz, czego konsekwencją jest ich gorszy wzrost i rozwój w kolejnym sezonie.
Zwalczanie
Zwalczanie przędziorków w porzeczkach należy rozpocząć na początku sezonu i kontynuować aż do jego zakończenia. Preparat na przędziorki powinien być dobrany tak, aby zwalczał stadium lub stadia rozwojowe szkodnika dominujące w danym czasie. Zniszczenie szkodnika po zbiorze owoców ogranicza liczebność samic schodzących od drugiej połowy sierpnia na przezimowanie, a tym samym nasilenie w przyszłym sezonie wegetacyjnym.
Wielkopąkowiec porzeczkowy (szpeciel porzeczkowiec) (Cecidophyopsis ribis)
Jest to niewielki ale jeden z najgroźniejszych szkodników atakujących porzeczki. Ze względu na swoje rozmiary trudno go dostrzec gołym okiem. Szkodnik żeruje w rozwijających się pąkach, wysysając soki z rośliny , tym samym powodując ich nienaturalne zaokrąglenie oraz powiększenie rozmiarów. Jest to najbardziej widoczne w okresie bezlistnym, kiedy widoczne są pąki. Wiosną pąki nabrzmiewają ale nie rozwijają się z nich liście ani kwiaty, a pąki zasychają. A jeśli nawet rozwiną się z nich liście lub kwiaty, to są one znacznie zdeformowane. Uszkodzenia spowodowane przez tego szkodnika nie tylko osłabiają kondycję krzewu ale także obniżają jakość i wielkość plonu, a owoce porzeczek są mniejsze i kwaśne.
Zwalczanie
W przypadku zaobserwowania pierwszych oznak żerowania szkodnika, bez względnie należy zastosować oprysk. Z uwagi na to, że wielkopąkowiec łatwo przenosi się na kolejne krzewy i szybko namnaża, a przenosić może się z wiatrem, kroplami deszczu oraz na ciałach innych owadów warto zastosować oprysk chemiczny. Gdybyśmy jednak nie chcieli stosować oprysków chemicznych na rynku mamy także dostępne preparaty naturalne.
Krzywik porzeczkowiaczek (Incurvaria capitella)
Jest to motyl z rodziny krzywikowatych, który zimuje w opadłych liściach lub w spękaniach kory karp porzeczek. Wiosną gdy temperatura przekroczy 15-20⁰C, gąsienice wybudzają się ze spoczynku zimowego i wspinają się po pędach do pąków wierzchołkowych. Wgryzają się do wnętrza pąków, gdzie żerują wyjadając całe wnętrze i pozostawiając jedynie łuski zewnętrzne. Gąsienica może zniszczyć 4–7 sąsiednich pąków. Następnie przenoszą się na rozety liściowe gdzie żerują co powoduje więdnięcie i zamieranie liści. Żerują na rozetach liściowych aż do przepoczwarczenia. Uszkodzone pąki zasychają, powodując ogołacanie się pędów. Straty w plonie są skorelowane z liczbą uszkodzonych pąków – nawet 50–90%.
Zwalczanie
Jeśli zaobserwujemy pierwsze objawy żerowania powinniśmy zastosować oprysk przeciwko szkodnikowi. Niemniej jednak jeden oprysk może nie być wystarczający w związku z długim okresem wychodzenia gąsienic z kryjówek zimowych, co w dużym stopniu zależy od przebiegu pogody. Gdy wiosną występują na przemian okresy ocieplenia i ochłodzenia może być konieczne wykonanie 2 zabiegów.
Zwójka różóweczka
Zwójka różóweczka jest gatunkiem jednopokoleniowym, które zimuje w postaci jaj. Jaja te składane są w dolnej partii krzewów, zwykle po kilkadziesiąt sztuk. Można je dostrzec w fazie bezlistnej. Wiosną trwa wyląg gąsienic, który trwa zwykle kilka dni. Pierwsze gąsienice zwójki rozpoczynają żer wczesną wiosną. Charakterystyczne dla żerowania gąsienic zwójek jest rurkowate zwijanie liścia lub tworzenie rozet liściowych. Szkodniki te wytwarzają przędzę, którą zlepiają liście, kwiaty oraz zawiązki owoców. Gąsienice zwójek wygryzają dziury w liściach. Uszkadzają również kwiaty, szypułki, zawiązki owoców i owoce, nadgryzając je. Gąsienice występując masowo doprowadzają do osłabienia kondycji krzewów oraz pogorszenia plonu.
Zwalczanie
Pierwsze zabiegi ochrony roślin najlepiej przeprowadzać w momencie wylęgania się gąsienic zwójki, zanim gąsienice stworzą schronienie ze zlepionych liści. Okres ten przypada, gdy porzeczka jest w fazie od wypuszczenia pierwszego liścia do końca fazy kwitnienia.
Pryszczarek porzeczkowiak kwiatowy
Szkodnik występuje głównie na porzeczce czarnej. Owad dorosły to mała muchówka, która w wyglądzie przypomina komara. Jest to niewielki szkodnik o pomarańczowo- żółtym kolorze. Pierwsze objawy żerowania larw pryszczarka widoczne są na górnej stronie najmłodszych, rozwijających się liści. W skutek żerowania liście nie rozwijają się, są wachlarzykowato pozwijane i zdeformowane. Blaszka liściowa jest krucha i w łatwy sposób może ulec porwaniu. Po pewnym czasie uszkodzone liście oraz wierzchołki pędów zasychają. Co w w efekcie powoduje osłabienie kondycji krzewu, zahamowaniem wzrostu lub nadmiernym krzewieniem się rośliny. W związku z tym, że roślina próbuje się zregenerować plon jest znacząco niższy. Po zakończonym żerowaniu larwy opadają na ziemię i tam w wierzchniej warstwie gleby przepoczwarczają się Zwykle pryszczarek niszczy kilka, kilkanaście procent pąków kwiatowych, lokalnie zdarzają się znacznie większe szkody.
Zwalczanie
Ochronę powinno się rozpocząć po zauważeniu pierwszych uszkodzonych . Wówczas należy wykonać jeden lub dwa zabiegi insektycydami – w okresie żerowania larw pierwszego lub pierwszego i drugiego pokolenia. Zwykle w Polsce pierwsze pokolenie szkodnika pojawia się pod koniec kwitnienia i wkrótce po kwitnieniu, zależnie od lokalizacji plantacji (pierwsza połowa maja), a drugie w czerwcu lub na początku lipca.
Podsumowując,
Aby cieszyć się pysznymi owocami porzeczek warto pamiętać o kilku zasadach dzięki którym nasze sadzonki będą pięknie rosnąć i obficie rosnąć. Po pierwsze zakupujmy sadzonki z pewnego źródła, dzięki czemu będziemy mieć pewność że sadzonki są wolne od chorób. Wybierajmy te odmiany porzeczek które wykazują mniejszą podatność na choroby i szkodniki. Sadźmy sadzonki w prawidłowej rozstawie, tak aby nie rosły w nadmiernym zagęszczeniu. Nie zapomnijmy również o zrównoważonym nawożeniu, regularnym przycinaniu krzewów, wygrabianiu i niszczeniu upadłych liści. Dzięki tym zabiegom nasze rośliny będą w dobrej kondycji, a my będziemy cieszyć się jakże pysznymi owocami i to z własnego ogrodu.
Jeżyny i ich choroby- jak zapobiegać i zwalczać
Jeżyny bezkolcowe posiadają doskonałe owoce o cennych właściwościach prozdrowotnych, które są wyjątkowo smaczne dlatego są bardzo chętnie wybierane do naszych ogrodów przydomowych. Niestety jeżyny mogą być porażone przez choroby, które powodują obniżenie plonów i pogorszenie jakości owoców. W niniejszym wpisie poznasz najgroźniejsze choroby jeżyny bezkolcowej, dowiesz się jak je rozpoznasz oraz przedstawimy sposoby na zwalczanie chorób jeżyny. Oto sposoby na zdrowe jeżyny w Twoim ogrodzie!
1. zamieranie pędów jeżyny
Zamieranie pędów jeżyny bezkolcowej uznawane jest za najgroźniejszą chorobę tych krzewów owocowych. Zamieranie objawia się podłużnym, jasnobrunatnymi lub brunatnymi z fioletowym odcieniem plamy. Takie przebarwienia mogą również pojawić się na liściach. Na skutek tej choroby pędy dwuletnie podczas kwitnienia i owocowania zostają osłabione, a w ostatnie dni lata następuje łuszczenie i pękanie kory. Ostatecznie pod koniec maja pędy zamierają, liście więdną, a owoce zasychają.
Zapobieganie
Jeśli chcesz ochronić jeżyny przed zamieraniem musisz podjąć odpowiednie kroki. Najlepszą ochroną jest zapobieganie pojawieniu się choroby przez stworzenie roślinom optymalnych warunków wzrostu . Po pierwsze należy zapewnić roślinom jak najlepsze warunki uprawy – regularnie przycinać pędy i usuwać starsze pędy, dzięki czemu unikniemy nadmiernego zagęszczenia nasadzeń oraz nie dopuścimy do zachwaszczenia krzewów.
Zwalczanie
Gdy jednak choroba już zaatakuje i zacznie się rozwijać, trzeba zareagować, czyli zastosować środki ochrony roślin w odpowiedniej dawce i zaleceniach na etykiecie produktu.
2. Rdza jeżyny bezkolcowej
Rdza jeżyny bezkolcowej to groźna choroba, która potrafi zniszczyć ponad połowę plantacji. Rdza jeżyny objawia się żółtymi lub żółto- pomarańczowymi zmianami, które w wyglądzie przypominają poduszeczki. Zawierają one zarodniki grzybów. Objawy te można zaobserwować na młodych pędach i na dole liści. Natomiast na górnej warstwie liści widzimy jasnobrązowe plamy z czerwonymi obwódkami. Następnie pod koniec sezonu na jeżynie pojawiają się czarne kropki z zarodnikami przetrwalnikowymi. W następstwie tych objawów dochodzi do wczesnego opadania liści i osłabienia jeżyny ze względu ma zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej.
Zapobieganie
W celu zapobiegania rdzy jeżyny bezkolcowej warto zadbać o profilaktykę, tj. należy zapewnić roślinom odpowiednie warunki do prawidłowego rozwoju. . Nie powinniśmy zagęszczać zbytnio jeżyn i nawozić nadmierną ilością azotu. Warto także pamiętać, by unikać moczenia liści roślin podczas podlewania. Przy planowaniu nawadniania automatycznego najlepiej wybrać kropelkowe zamiast zraszaczy i deszczowania .
Zwalczanie
Na rynku niestety jest niewiele preparatów do zwalczania rdzy jeżyny ale do zastosowania amatorskiego można polecić preparat TOPSIN, SHARDIF lub SCORPION.
3. Szara pleśń jeżyny bezkolcowej
Szara pleśń to najbardziej powszechna choroba która atakuje jeżyny bezkolcowe, która objawia się szaro- białym pylącym, puszystym nalotem widocznym przede wszystkim na owocach, ale również atakuje inne części roślin. Zainfekowane owoce zamierają i gniją. Choroba atakuje głównie w czasie tworzenia się pąków kwiatowych i jej duże nasilenie może prowadzić do zniszczenia owoców ale także całej rośliny.
Zapobieganie
W celu zapobiegania szarej pleśni nie należy dopuszczać do zbyt dużego zagęszczenia roślin i zapewnić im optymalny przewiew. Co za tym idzie należy pamiętać o systematycznym przycinaniu pędów po owocowaniu.
Zwalczanie
W przypadku występowania pierwszych objawów choroby należy zastosować 2-3 oprysków w odstępie około 10 dni. Polecane preparaty, to np. TOPSIN, SIGNUM, TELDOR lub SWITCH. Choroba może atakować szczególnie często po okresach dłuższych opadów deszczu, w ciepłe, wilgotne lata i w tym czasie opryski mogą okazać się potrzebne i skuteczne.
4. Antraknoza malin na jeżynie
Pierwsze objawy choroby widoczne są na młodszych pędach w postaci ciemnych, okrągłych, powiększających się brunatno purpurowych plamach. Następnie występuje pękanie kory, zamieranie kory oraz zamieranie pędów i deformacji zainfekowanych owoców. Jest to choroba szczególnie niebezpieczna w latach wilgotnych i chłodnych. Występuje w dużym nasileniu w zachodniej Polsce. Chorobę powoduje grzyb z grupy Ascomycota, zimujący w glebie na resztkach roślinnych.
Zapobieganie
Zapobieganie chorobie to przede wszystkim zbieranie opadłych liści, obumarłych pędów, szybkie usuwanie pędów zainfekowanych. Zwalczanie chemiczne odbywa się przy użyciu środków Luna Sensation 500 SC i Switch 62,5 WG.
Podsumowanie
Jeśli zależy ci na tym, by stosować jak najmniej chemii, warto zadbać o to aby zakupione sadzonki pochodziły z pewnego źródła. Nie zapomnijmy także by zapewnić roślinom odpowiednie stanowisko, nawodnienie, nawożenie i przycinanie. Bo rośliny zadbane będą silniejsze, a co za tym idzie bardziej odporne na działanie drobnoustrojów.
Szkodniki występujące w borówce amerykańskiej- objawy żerowania i metody na ich zwalczanie.
Szkodniki borówki amerykańskiej pojawiają się już od samego początku wegetacyjnego, tym samym powodując deformacje liści czy uszkodzenie pąków kwiatowych.
Osłabiają wzrost i rozwój krzewu, obniżając przy tym ilość i jakość plonów borówki. W poniższym wpisie blogowym dowiesz się jakie są najczęstsze szkodniki w borówce amerykańskiej, jak je rozpoznawać i zwalczać.
Pryszczarek borówkowiec (łac. Dasyneura vaccinii) jest to muchówka z rodziny pryszczarkowatych.
Objawy
Larwy tego szkodnika borówki amerykańskiej zimują w glebie pod krzewami. Występują 2 lub 3 pokolenia tego szkodnika w sezonie wegetacyjnym.
Muchówki pojawiają się wiosną, samice składają jaja na górnej stronie blaszki zwiniętego liścia.
A z jaj wylegają się larwy, które żerują na najmłodszych, dopiero rozwijających się liściach. Wysysając soki z liści, wydzielają enzymy, które z kolei powodują skręcanie i deformacje liści. Uszkodzone wierzchołki pędów i młode liście brunatnieją i zamierają. Inwazja pryszczarka borówkowca zaburza normalny rozwój roślin, powodując ich nadmierne rozkrzewianie się. Oczywiście nie pozostaje to bez wpływu na plenność borówek, ponieważ z silnie porażonych krzewów zbierzemy znacznie mniej owoców .
Wygląd
Owad dorosły wielkości 1,5 mm wyglądem przypomina miniaturowego komara. Larwy są beznogie, mlecznobiałe i dorastają do wielkości 1,5-2 mm.
Zwalczanie
W ochronie chemicznej przed pryszczarkiem borówkowcem można zastosować zarejestrowane preparaty, tj. Mospilan 20 SP, czy Stonkat 20 SP. W sezonie wegetacyjnym można wykonać maksymalnie dwa zabiegi opryskiwania – od kwitnienia do końca fazy dojrzewania owoców (po zaobserwowaniu pierwszych uszkodzeń na liściach), przy zachowaniu okresu karencji.
Zwójki
Gatunki zwójek występujące na borówce: zwójka plameczka, zwójka siatkóweczka, zwójka różóweczka, zwójka bukóweczka i inne zwójki.
Objawy
Objawy żerowania zwójek można zaobserwować w maju i na początku czerwca, widoczne na najmłodszych liściach, pąkach kwiatowych i kwiatach. Zwójki żerują głównie w zwiniętych liściach, często w kształt rurki. Wytwarzają przędze, które zlepiają kilka liści a następnie wierzchołki kilku pędów, tworząc splot który przypomina namiot. Z kolei gąsienice zeskrobują miękisz z liści tworząc charakterystyczne prześwity. Te szkodniki wpływają negatywnie na wzrost krzewu ale także zmniejszają ilość oraz jakość plonu.
Wygląd szkodnika: Zwójki należą do motyli. Dojrzały motyl ma skrzydła w brązowo-popielatych barwach. Pierwsza para skrzydeł jest zazwyczaj ciemniejsza z rysunkiem, natomiast druga jest jaśniejsza i jednolita. Skrzydła na całym obwodzie są pokryte drobną strzępiną. Gąsienice mają kolor zielonkawy, ale głowa jest ciemna.
Zwalczanie
W momencie zaobserwowania żerowania szkodnika należy wykonać oprysk naturalnym środkiem Spintor SC bądź innymi środkami chemicznymi Acetamip 20 SP lub Mospilan 20 SP.
Mszyce
Gatunki mszyc występujące w borówce amerykańskiej: trzmielinowo-burakowa i brzoskwiniową.
Objawy
Szkodniki te żerują w koloniach na wierzchołkach pędów i liściach wierzchołkowych, wysysając soki roślinne i powodując deformacje opanowanych części rośliny. Tym samym doprowadzają do ogładzania rośliny wskutek czego borówka traci energię na regenerację i gorzej plonuje.
Wygląd
Mszyce to niewielkie owady wielkości około 2-4 mm. Mszyce występujące na borówkach mają różne barwy: żółtozielone, zielone i czarne.
Zwalczanie
W momencie zaobserwowania mszyc na borówkach można zastosować preparaty naturalne oraz środki chemiczne takie jak Acetamip 20 SP oraz Mospilan 20 SP.
Opuchlak truskawkowiec
Objawy
Larwy szkodnika żerują na korzeniach, zjadając drobne korzenie a ze starszych ogryzając korę. Następnie w lecie na brzegach blaszki liściowej widoczne są charakterystyczne wyjedzone zakola jak również obgryziona kora wokół dolnej części pędów. W skutek żerowania opuchlaka truskawcowca wzrost krzewów borówki amerykańskiej jest osłabiony, a z czasem następuje zamieranie pędów z uszkodzoną korą a plon jest zdecydowanie niższy i słabej jakości.
Wygląd
Dorosły opuchlak to chrząszcz wielkości 9-13 mm. Tułów owada pokryty jest bardzo twardymi ciemnobrązowymi pokrywami z delikatnym żółtymi włoskami, które tworzą wrażenie plamek na ciele. Głowa posiada wyciągnięty ryjek, na którym znajduje się aparat gębowy. Larwy opuchlaka są białe i beznogie z jasnobrązową głową.
Zwalczanie
W momencie zaobserwowania objawów żerowania szkodnika borówki amerykańskiej należy wykonać oprysk preparatem Acetamip 20 SP lub Mospilan 20 SP .
Piędzik przedzimek
Objawy
Pierwsze objawy żerowania piędzika przedzimka zauważalne są wiosną, na liściach i kwiatach. Wówczas gąsienice wyjadają ich tkankę, niszczą także słupki i pręciki w pąkach i kwiatach, w wyniku czego uszkadzają zawiązki owoców.
Wygląd
Dorosłe osobniki piędzika przedzimka różnią się w zależności od płci. Samiec jest niewielkim motylem o jasnych, szarobrązowych skrzydłach, których rozpiętość dochodzi do ok. 2,5 cm. Samica natomiast bardziej przypomina pająka niż motyla.
Zwalczanie
Zwalczanie piędzika przedzimka polega na zbieraniu gąsienic i ich niszczeniu. Można również zastosować oprysk środkiem Spintor 240 SC lub Mospilan
Szpeciel pączkowy borówki
Objawy
Szpeciel pączkowy borówki wysysa soki z komórek na skutek czego roślina pozbawiona jest asymilatów. Efektem żerowania tego szkodnika mogą być źle wykształcone, częściowo rozwijające się owoce, a ich skórka staje się chropowata. Ponadto, szkodnik ten powoduje również osłabienie wzrostu borówki amerykańskiej, a zawiązki owoców mogą opadać.
Zwalczanie
W związku z tym, że szpeciel pączkowy nie powoduje dużych strat, nie zwalcza się go opryskami.
Wciornastek ryżówek
Objawy
Samice wciornastka ryżówka zimują pod krzewami, w maju nalatują na borówkę i składają jaja, Już dorosłe szkodniki żerują na kwiatach i na najmłodszych liściach, ogładzając rośliny. Na skutek żerowania wciornastka ryżówka zauważalne jest zahamowanie wzrostu pędów, ograniczenie zawiązywania owoców i ich deformacje.
Zwalczanie
Do zwalczanie wciornastka warto przeprowadzić środkiem ochrony roślin takim jak Mospilan 20 SP.
Owoce borówki są uznawane za jedne z najzdrowszych i najsmaczniejszych owoców dlatego warto zdecydować się na zasadzenie tej rośliny we własnym ogródku. Najważniejszym jest aby zaopatrując się w rośliny kupować zdrowy, kwalifikowany materiał sadzeniowy. Dzięki czemu będziemy mieć gwarancje, że kupione rośliny są wolne od chorób i szkodników. Szczególnie należy zwracać uwagę czy nie są uszkodzone wierzchołki pędów, ponieważ to może oznaczać, że w ziemi w pojemnikach znajdują się kokony z larwami. W przypadku zaobserwowania pierwszych objawów szkodnika należy zastosować zabieg środkiem ochrony roślin.
Jagody kamczackie- szkodniki- jak rozpoznać, zapobiegać i zwalczać?
Jagoda kamczacka to roślina, ciągle mało popularna. A to szkoda bo to wyjątkowy krzew, który przy minimalnym nakładzie pracy daje wartościowe owoce i to wtedy, kiedy jest ich tak niewiele.
W Polsce rośnie i owocuje w naturalnych warunkach, dlatego wiele osób doceniających jej właściwości, decyduje się na uprawę jagody w przydomowych ogródkach. Warto podkreślić, iż uprawa jagody kamczackiej wcale nie jest trudna. Poradzi sobie z nią każdy – nawet najmniej doświadczony ogrodnik Co jednak najważniejsze – wykazuje wyjątkowo małą podatność na szkodniki i choroby. Niestety mogą się jednak zdarzyć sytuacje, w których rośliny mogą być chore. Jak wtedy należy im przeciwdziałać? W poniższym wpisie dowiecie się jak rozpoznać powszechne szkodniki występujące wśród jagód kamczackich oraz sposoby na walkę z nimi. Dzięki czemu będziecie mogli Państwo cieszyć się superowocami w Waszym ogrodzie. Oto sposoby na zdrowe owoce!
Przędziorek chmielowiec
Jest to niewielki pajęczak o jasnobrunatnej lub czerwonawej barwie. Objawy żerowania tego szkodnika widoczne są w postaci chlorotvcznych plamek na górnej stronie blaszki liściowej. Przy dużej populacji dochodzi do żółknięcia liści, następnie ich brązowienia i przedwczesnego opadania, co skutkuje osłabieniem wzrostu i plonowania roślin. . Przędziorek chmielowca pojawia się najczęściej przy suchym powietrzu i wysokich temperaturach, więc jego najsilniejsze inwazje przypadają w okresie upalnego lata.
Zwalczanie
W walce z przędziorkiem chmielowcem najlepiej zastosować specjalistyczne preparaty chemiczne. Warto również korzystać z kilku środków naraz, ponieważ szkodniki te szybko uodparniają się na działanie poszczególnych preparatów. Należy jednak szczególnie pamiętać, że takie owoce nie będą nadawać się już do spożycia.
Zwójka różoweczka
Zwójka różoweczka jest gatunkiem jednopokoleniowym, które zimuje w postaci jaj. Jaja te składane są w dolnej partii krzewów, zwykle po kilkadziesiąt sztuk. Można je dostrzec w fazie bezlistnej. Wiosną trwa wyląg gąsienic, który trwa zwykle kilka dni. Pierwsze gąsienice zwójki rozpoczynają żer wczesną wiosną. Charakterystyczne dla żerowania gąsienic zwójek jest rurkowate zwijanie liścia lub tworzenie rozet liściowych. Szkodniki te wytwarzają przędzę, którą zlepiają liście, kwiaty oraz zawiązki owoców. Gąsienice zwójek wygryzają dziury w liściach. Uszkadzają również kwiaty, szypułki, zawiązki owoców i owoce, nadgryzając je. Gąsienice występując masowo doprowadzają do osłabienia kondycji krzewów oraz pogorszenia plonu.
Zwalczanie
Pierwsze zabiegi ochrony roślin najlepiej przeprowadzać w momencie wylęgania się gąsienic zwójki, zanim gąsienice stworzą schronienie ze zlepionych liści. Okres ten przypada, gdy jagoda jest w fazie od wypuszczenia pierwszego liścia do końca fazy kwitnienia.
Mszyce
W uprawie jagody kamczackiej zagrożeniem również są mszyce (Amphorophora rubi, Macrosiphom funestum, Aphis ruborum), które przy pomocy aparatu gębowego kłująco-ssącego nakłuwają tkanki i liście. Wysysając z nich soki osłabiają rośliny i przenoszą wirusy. Na blaszce liściowej dostrzec można drobne przebarwienia, liście zwijają się i żółkną. W związku z czym powierzchnia asymilacyjna jest ograniczona, a prawidłowy wzrost zahamowany.
Zwalczanie
Niezmiernie ważne jest zwalczanie mszyc ponieważ są nośnikami wielu chorób. W walce z mszycami możemy zastosować naturalne preparaty roślinne, które możemy sporządzić samodzielnie z pokrzywy, czosnku lub cebuli, bądź skorzystać z gotowych preparatów owadobójczych.
Podsumowując, aby długo zachować dobrą kondycję i młodość, powinniśmy jeść jak najwięcej jagód. Dobre są na surowo, w sałatkach owocowych, lodach, ciastach, pierogach. Sporządzić z nich możemy konfitury, dżemy, soki, suszyć i mrozić.
Jakie choroby atakują maliny- jak je rozpoznawać i zwalczać?
Maliny to bardzo popularne rośliny w naszych przydomowych ogródkach. Wiele osób decyduje się na posadzenie malin dlatego, że mają pyszne, słodko-kwaśne owoce, które nadają się do bezpośredniego spożycia jak i na przetwory lub mrożenie. Można z nich sporządzić przepyszne dżemy, syropy i soki.
Niemniej jednak maliny bardzo często atakowane są przez choroby, a żeby maliny mogły wydać obfity i satysfakcjonujący nas plon, sadzonka musi być zdrowa i wolna od chorób.
Z poniższego artykułu dowiesz się jakie są najczęstsze choroby malin, jak je rozpoznawać i zwalczać aby w efekcie cieszyć się pysznymi owocami.
Oto sprawdzone sposoby na zdrowe maliny w Twoim ogrodzie!
Po pierwsze decydując się na sadzenie malin w swoim ogrodzie, warto zakupić je w kwalifikowanych szkółkach, dzięki czemu mamy gwarancje że sadzonki są wolne od chorób. Ponadto, należy pamiętać o posadzeniu malin w odpowiedniej rozstawie, która zapewni odpowiednie przewietrzenie i osuszanie roślin. Nie wolno dopuszczać do nadmiernego zagęszczania roślin, dlatego należy systematyczne wycinać nadmiar pędów i odchwaszczać maliny. Co więcej, pamiętać należy o odpowiednim nawożeniu, unikając przenawożenia azotem. Kolejnym bardzo ważnym sposobem na zdrowe rośliny jest unikanie podlewania ich po liściach, dlatego warto postawić na nawadnianie kropelkowe. Aby nie rozprzestrzeniały się choroby grzybowe pamiętać również trzeba o wycinaniu pędów
- malin jesiennych, które owocują na tegorocznych pędach po owocowaniu i przymrozkach
- malin letnich, które owocują na dwuletnich pędach tuż po owocowaniu.
Ostatnim etapem ale bardzo ważnym są zabiegi ochronne które należy wykonywać przed kwitnieniem. I kolejne w przypadku gdy zauważymy objawy choroby. Ostatni zabieg wykonać należy po zbiorze owoców i wycięciu pędów.
Najczęstsze choroby występujące u malin
Zamieranie pędów malin
Zamieranie pędów malin jest to choroba grzybowa powodowana przez Didymella applanata.
W pierwszym etapie choroby dochodzi do porażenia pędów w miejscach z których wyrastają pąki oraz liście. W miejscu infekcji występują brązowe plamy które stopniowo się powiększają ostatecznie owe plamy mogą obejmować obwód całego pędu. Tkanka w obrębie plam z czasem robi się srebszystoszara, a na zmienionych chorobowo miejscach tworzą się charakterystyczne czarne punkciki, które powodują dalszy rozwój choroby. W efekcie porażone pędy słabiej rosną a ostatecznie zamierają.
Zwalczanie
Niestety usuwanie porażonych pędów jest niewystarczające dlatego konieczne są również opryski przeciwko zamieraniu pędów malin. Pierwsze opryski stosuje się wiosną , kiedy młode pędy mają od 10-20 cm a kolejne co 7-10 dni. Można wykonać oprysk środkami chemicznymi oraz biologicznymi.
Szara pleśń
Jest to choroba grzybowa powodowana przez Botrytis cinerea. Patogen poraża wszystkie części malin: kwiaty, zawiązki owoców, owoce i pędy. Zainfekowane kwiaty stają się brunatne a ostatecznie zamierają. Na pędach, w miejscach infekcji widoczne są rozległe, jasnobrązowe plamy. Z czasem tkanka w obrębie plam szarzeje i łuszczy się a porażone pędy słabo rosną i mają obniżoną mrozoodporność. Bardzo szybko dochodzi także do porażenia i gnicia owoców. Porażone młode sadzonki malin mogą zamierać. Choroba może się rozwijać również na owocach po ich zbiorze. Ponadto, sąsiadujące z nimi pozostałe owoce bardzo szybką zostają zainfekowane.
Zwalczanie
Należy stosować prewencyjne zabiegi ochrony roślin od początku kwitnienia. Kolejne zabiegi wykonywać co 10 dni, jeżeli zachodzi taka potrzeba i zauważono objawy choroby. Zabiegi należy wykonywać, jeżeli panują warunki sprzyjające rozwojowi choroby (wysoka wilgotność powierza). Opryski wykonywać zgodnie z instrukcją w etykiecie, mając na uwadze zachowanie okresu karencji.
Antraknoza malin
Choroba grzybowa powodowana przez Sphaceloma necator. Infekcja może występować we wszystkich nadziemnych częściach malin. Pierwsze objawy widoczne są na młodych pędach, w miejscach infekcji pojawiają się drobne, purpurowe plamy które z czasem się powiększają i stają się szarobiałe z fioletowoczerwoną obwódką. A na plamach tych pojawiają się później drobne, czarne kropki. Na starszych, zdrewniałych pędach występują podłużne pęknięcia. Z kolei na kwiatach, owocach a później na liściach widoczne są drobne ciemne plam. Jeśli choroba się rozwija z czasem powoduje przedwczesne opadanie liści oraz zamieranie całej rośliny.
Zwalczanie
Chorobie sprzyja wysoka temperatura i duża wilgotność. Aby jej zapobiegać, stosujmy dedykowane opryski. Pierwsze zabiegi ochrony roślin wykonujemy przed kwitnieniem malin, gdy wyrastające młode pędy osiągają wysokość 10-20 cm. Kolejne zabiegi można wykonywać co 10 dni w fazie kwitnienia i pod koniec kwitnienia. Ostatnie zabiegi wykonuje się po zbiorze owoców i wycięciu starych pędów owoconośnych (co niszczy formy przetrwalnikowe grzyba).
Rdza malin
Jest to choroba grzybowa powodowana przez Phragmidium rubi-idaei. Choroba występuje głównie na liściach malin , ale można ją również dostrzec na ogonkach liściowych, szypułkach i kwiatach. Rdza maliny występuje na górnej stronie liści w postaci drobnych, żółtopomarańczowych wyrostek. W późniejszym terminie na dolnej stronie liści tworzą się kolejne skupienia zarodników w kolorze rdzawym. Z kolei jesienią wśród rdzawych zarodników można zaobserwować czarne zarodniki- tzw przetrwalnikowe dzięki którym patogen zimuje na porażonych resztkach roślinnych. Porażone liście opadają, przez co cała roślina staje się też mniej odporna na niską temperaturę i wydaje znacznie słabszy plon.
Zwalczanie
Pierwszy zabieg ochrony roślin, jeżeli zauważono objawy choroby, można zastosować na początku kwitnienia.
Podsumowanie
Na rynku dostępnych jest wiele preparatów przeciw chorobom malin . Jeśli jednak zależy ci na tym, by stosować jak najmniej chemii, warto zadbać o to aby zakupione sadzonki pochodziły z pewnego źródła. Nie zapomnijmy także by zapewnić roślinom odpowiednie stanowisko, nawodnienie, nawożenie i przycinanie. Bo rośliny zadbane będą silniejsze, a co za tym idzie bardziej odporne na działanie drobnoustrojów.
Zadbaj o swoje sadzonki, a będziesz cieszyć się pysznymi malinami i to z Twojego własnego ogrodu!
Wszystko o chorobach borówki amerykańskiej- jak rozpoznać, leczyć oraz jak im zapobiegać?
Krzewy borówki amerykańskiej to zdecydowanie najczęściej wybierane rośliny do uprawy w przydomowych ogródkach- nie są szczególnie podatne na choroby i szkodniki, ale to nie oznacza, że w ogóle im nie zagrażają. Jednakże, jeśli zapewnimy im odpowiednią ochronę i pielęgnacje wówczas dadzą nam liczne, duże i zdrowe owoce. Chcąc zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia chorób krzewów borówki amerykańskiej warto pamiętać o kilku czynnikach, które zmniejszają ryzyko porażenia rośliny przez patogeny chorobotwórcze.
W poniższym artykule dowiesz się jakie są najczęstsze choroby borówki amerykańskiej, jak je rozpoznawać, leczyć oraz jak im zapobiegać. Oto sprawdzone sposoby na zdrowe borówki w Twoim ogrodzie!
Po pierwsze, sadząc krzewy borówki amerykańskiej w swoim ogrodzie należy zakupić je w kwalifikowanych szkółkach, dzięki czemu mamy gwarancje że rośliny są wolne od chorób. Ponadto, warto je posadzić w zalecanej rozstawie. Ważne jest, by w czasie pierwszego sadzenia zachować co najmniej metrową przestrzeń między roślinami dzięki czemu będą miały odpowiednią wentylację.
Do powszechnych chorób borówki amerykańskiej należą:
Szara pleśń- jak ją rozpoznać i zwalczyć?
Szara pleśń borówki amerykańskiej to choroba grzybowa wywołana przez grzyb Botrytis cinerea. Grzyb ten zimuje w resztkach roślin w formie grzybni. Szczególnie dobrymi warunkami do rozwoju szarej pleśni jest wysoka wilgotność oraz słaba wentylacja spowodowana zbyt dużym zagęszczeniem posadzonych roślin. Głównym objawem są ciemne plamy, które atakują wszystkie części rośliny -pędy, łodygi, liście oraz owoce. Najgroźniejsze dla borówki są infekcje kwiatów i owoców. Zainfekowane kwiaty na początku stają się brunatne, potem zasychają. W przypadku owoców, na ich zawiązkach uwidaczniają się nekrotyczne plamy, które również zasychają. Przyczynia się to do gnicia owoców, zarówno przed zbiorami, jak i w trakcie magazynowania
na których z czasem pojawia się szary nalot. Porażone przez chorobę owoce rośliny zaczynają stopniowo obumierać, a następnie gnić.
Profilaktyka
Niezwykle ważnym zabiegiem który zabezpieczy borówkę przed szarą pleśnią jest tzw cięcie prześwietlające dzięki czemu zapewnimy swobodny przepływ powietrza pomiędzy roślinami.
Poza tym, warto wziąć pod uwagę nawadnianie bezpośrednie do systemu korzeniowego co wpłynie pozytywnie na ochronę przed szarą pleśnią.
Zwalczanie
Jeśli zaobserwujemy pierwsze objawy szarej pleśni, natychmiast należy zastosować interwencyjny środek przeciwgrzybowy lub biologiczny.
Mączniak prawdziwy borówki amerykańskiej
Mączniak prawdziwy borówki amerykańskiej to choroba grzybowa powodowana przez grzyb Erysiphe vaccinii.
Pierwsze objawy mączniaka na borówce amerykańskiej są widoczne dopiero w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego. Sucha i upalna pogoda sprzyja rozwojowi choroby. Początkowym objawem infekcji są jasnozielone, żółte lub czerwonawe przebarwienia na liściach oraz charakterystyczny biały mączysty nalot, który z czasem szarzeje. Na owym nalocie widoczne są drobne czarne punkciki- zarodniki. Mocno porażone liście marszczą się i pojawiają się na nich plamy z czerwoną obwódką. Chore rośliny cechuje osłabiony wzrost.
Profilaktyka
Ważnym zabiegiem, który zabezpiecza rośliny przed mączniakiem prawdziwym jest regularne wycinanie zbędnych, nadmiernie zagęszczających roślin pędów, a także systematyczne odchwaszczanie, tak aby chwasty nie powodowały nadmiernego zagęszczenia, tym samym utrudniając osuszanie przez wiatr.
Zwalczanie
W przypadku zaobserwowania pierwszych objawów choroby, należy zastosować interwencyjny środek przeciwgrzybowy lub biologiczny.
Zgorzel pędów borówki amerykańskiej
Zgorzel pędów borówki amerykańskiej to choroba grzybowa wywołana przez grzyb Godronia cassandrae. Objawy tej choroby są widoczne na pędach borówki w jej dolnych częściach, w miejscu których kora stopniowo pęka. Wówczas pojawiają się charakterystyczne brązowe plamy na pędach borówki oraz jej pozostałych liściach. Plamy te otoczone są purpurową obwódką. Z czasem kora staje się srebrzysto szara a pędy borówki zamierają.
Jest to jedna z groźnych chorób borówki amerykańskiej, typowa dla młodych, zwykle maksymalnie dwuletnich okazów.
Zwalczanie
Aby zapobiec dalszemu rozwojowi choroby należy usunąć pędy które uległy porażeniu. Niemniej jednak najskuteczniejszym sposobem zwalczania zgorzeli pędów borówki amerykańskiej jest zastosowanie odpowiednich środków chemicznych. Odpowiednia ochrona może zapobiec dalszemu rozwojowi choroby. Należy zastosować oprysk fungicydami wiosną w fazie pękania pąków oraz jesienią w czasie opadania liści borówek.
Antraknoza borówki amerykańskiej
Objawy choroby występują na wszystkich nadziemnych organach roślin: pędach, kwiatach, liściach, szypułkach i owocach. Tym samym prowadzi to do zahamowania wzrostu i rozwoju krzewów. Jednocześnie zwiększa podatność borówek na inne choroby, szkodniki, a także niekorzystne czynniki pogodowe. To szkodliwość pośrednio wpływająca na plon. Oprócz tego patogen powoduje bezpośrednie straty w plonie.
Początkowe objawy choroby widoczne są na liściach w postaci brunatno- bordowych plam a także na pędach, które z czasem zamierają. Niemniej jednak najbardziej groźne są infekcje owoców, które w czasie dojrzewania miękną i pojawiają się na nich nekrotyczne plamki, które są zauważalne dopiero przy dokładnym przyjrzeniu się z bliska. Porażone owoce marszczą się i zasychają. Tworzą się tzw. „mumie”. Natomiast owoce dojrzałe masowo gniją w czasie transportu i przechowywania.
Zwalczanie
Aby ochronić borówkę amerykańską przed antraknozą należy zastosować zabiegi ochronne od początku rozwoju kwiatostanu aż do końca fazy kwitnienia. W przypadku wystąpienia objawów choroby stosuje się opryski fungicydami. Poza tym opryski fungicydami na antraknozę stosuje się w przypadku wystąpienia pierwszych objawów. Ważne jest również, aby regularnie usuwać i niszczyć uszkodzone liście i pędy oraz porażone owoce. Zapobieganie chorobom grzybowym obejmuje także zabieg usuwania pędów nadmiernie zagęszczających krzewy, odchwaszczanie oraz umiejętne nawożenie (przenawożona roślina staje się bardziej podatna na ataki patogenów, zwłaszcza w przypadku nawozów azotowych
Biała plamistość liści borówki amerykańskiej
Do powszechnych chorób borówki amerykańskiej należy również biała plamistość liści – do objawów choroby należy pojawienie się na porażonych liściach drobnych, białych plam, w środku biało szarych i otoczonych czerwono- brunatną obwódką. Na powierzchni plam tworzą się drobne, ciemne owocniki. Silnie porażone liście borówki przedwcześnie zamierają i opadają. Biała plamistość liści borówki zaburza asymilację krzewów co hamuje rozwój, a pośrednio wpływa na obniżenie owocowania
Zwalczanie
Zwalczanie choroby polega na wykonaniu oprysków fungicydem oraz regularnym usuwaniu i niszczeniu porażonych liści i pędów.
Podsumowanie
W tym artykule przedstawiliśmy najczęstsze choroby borówki amerykańskiej oraz metody na ich zwalczanie. Reasumując, warto pamiętać o tym, by w celu zapewnienia maksymalnej możliwej ochrony krzewów borówki przed chorobami dbać o ich odpowiednie podlewanie i nawożenie. Niezwykle istotna jest też walka ze szkodnikami (takimi jak np. mszyce), które potrafią przenosić choroby pomiędzy krzewami. A najważniejszym jest wybór sadzonek ze sprawdzonego źródła. Priorytetem powinien być dla nas zakup krzewów odpowiednio silnych i pewnych gatunkowo. Warto skierować swoje zainteresowanie w stronę upraw, będących pod kontrolą Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Profesjonalny producent borówki amerykańskiej daje gwarancję czystości gatunkowej krzewu oraz tego, że jest wolny od chorób.
Jak odkwasić ziemię- najlepsze sposoby?
Odczyn gleby ma duże znaczenie dla uprawy wielu roślin ogrodowych, jest także odpowiedzialny za występowanie w ziemi minerałów oraz składników pokarmowych. Jasnym jest, że większość roślin ma pewien zakres tolerancji jeśli chodzi o poziom kwasowości gleby. Niemniej jednak jeśli posadzimy rośliny zdecydowanie kwasolubne na bardziej zasadowej ziemi (albo odwrotnie) – będą źle rosły, chorowały, źle zimowały, a mogą wręcz zginąć. Wynika to z faktu, że z ziemi o nieodpowiednim odczynie rośliny nie mogą pobierać składników pokarmowych. I nawet nawożone i podlewane, nie będą odpowiednio zasilone. Większość krzewów preferuje gleby o obojętnym odczynie tj ph 6.5-7.2 a tymczasem w Polsce w dużej mierze mamy gleby kwaśne i bardzo kwaśne.
Co zrobić, żeby poprawić odczyn gleb? Na czym polega odkwaszanie gleby? W niniejszym wpisie odpowiemy na powyższe pytania.
Proces odkwaszania gleby poprawia jej strukturę, pozwala też zneutralizować związki glinu, które hamują rozwój systemu korzeniowego młodych roślin. Jeśli stwierdzimy, że nasza gleba posiada zbyt niskie ph wówczas należy wykonać zabieg odkwaszania gleby.
Kiedy odkwasić?
Optymalnym okresem do odkwaszania gleby jest jesień, tuż po zebraniu wszystkich plonów. Drugim terminem, w którym przeprowadza się zabieg odkwaszania, jest wiosna, jednak nie później niż 3-4 tygodni przed planowanym terminem sadzenia roślin. Zaleca się, żeby nie łączyć odkwaszania z nawożeniem i zrobić między nimi miesięczną przerwę.
Czym odkwasić ?
Nawozy wapniowe, które dzielimy na tlenkowe (np. wapno palone) o szybkim działaniu, stosowane na glebach ciężkich, wymagające dużej ostrożności w dawkowaniu i niepolecane w uprawach amatorskich oraz węglanowe (kreda nawozowa, wapniak mielony) o spowolnionym działaniu, które nadają się na gleby lekkie i do ogródków.
1. Wapnowanie gleby
Jest to najbardziej popularny sposób na odkwaszanie gleby. Zabieg przeprowadza się co 2 lata na glebach lekkich oraz co 4 lata na glebach ciężkich. Najlepszym terminem na wapniowanie gleby jest czas po zbiorze plonów, a więc przełom lata i jesieni. Do zabiegu używa się nawozów wapniowych węglanowych, które zawierają wapń w postaci węglanów. Do takich preparatów zaliczamy kredę nawozową i wapniak mielony. Nawóz wapniowy rozsypuje się na powierzchni gleby. Następnie ziemię trzeba przekopać na głębokość ok 15-20 cm. Nie należy łączyć wapniowania z innymi nawozami. Przerwa między nimi powinna wynosić minimum 2 miesiące.
2. Dolomit
Jest to nawóz wapniowy pochodzenia naturalnego, który zawiera oprócz wapnia około 30 % zawiera również magnez około 15 % który wpływa na intensywne wybarwienie liści. Ciemnozielony kolor liści wpływa na fotosyntezę, która w nich zachodzi, dzięki czemu rośliny dają lepszy plon. Dolomit stosuje się wiosną, przed wegetacją lub jesienią. Odkwasza ziemię ale także poprawia jej strukturę (gruzełkowatość) i zwiększa odporność roślin na przemarzanie. Dolomit rozsypuje się na powierzchni ziemi, a następnie z nią miesza i przekopuje.
3. Mączka bazaltowa
To wieloskładnikowy, drobno zmielony nawóz pochodzenia naturalnego. Mączka bazaltowa poprawia strukturę gleby oraz jej zdolność magazynowania wody. Dużą zaletą mączki bazaltowej jest spowolnione działanie. Dzięki temu można ją stosować przez cały rok bez obaw o przenawożenie. Dzięki temu rośliny zyskują naturalną odporność na choroby grzybowe, co jest bardzo istotne np. w uprawie warzyw oraz krzewów i drzew owocowych.
4. Nawożenie obornikiem
Zaleca się wykonanie nawożenia obornikiem w ogrodzie raz na 4 lata. Obornik to nawóz naturalny który dostarcza roślinom składników pokarmowych ale także zawarta w nim substancja organiczna zamienia się w życiodajną próchnicę. Odczyn obornika to ok ph. 7 dlatego stosując jego systematycznie sprawimy, że odczyn gleby będzie wyższy.
5. Popiół drzewny
W związku z dużą ilością wapnia, które wpływa na wysoki poziom pH, popiół drzewny można stosować do odkwaszania gleby. Zabieg ten przyczynia się do poprawienia plonowania roślin i wzbogacenia ziemi w próchnicę. Do nawożenia można wykorzystywać popiół powstały wyłącznie w wyniku spalania surowego, naturalnego drewna. Nawóz z popiołu warto wykorzystać w ogrodzie zarówno wiosną jak i jesienią, dodając go do kompostu lub rozsypując bezpośrednio na zagony. Można również stosować popiół drzewny jako nawóz na trawnika.
Aby rośliny w ogrodzie zdrowo się rozwijały, konieczne jest zapewnienie odpowiednich warunków glebowych. Mowa tutaj między innymi o wymaganiach roślin, jeżeli chodzi o odczyn gleby. Odczyn gleby naturalnie warunkuje środowisko, jednak można go odpowiednio skorygować. Ma to duże znaczenie, ponieważ odkwaszanie ziemi prowadzące do regulacji jej odczynu wspiera prawidłowe przemiany składników pokarmowych, które pobierają rośliny. Ponadto poprawia ono strukturę gleby, w tym stosunki powietrzno-wodne. Wszystko to ma wpływ na wzrost i kondycję plonów.
Krzewy na lekko kwaśne podłoże- jakie wybrać do ogrodu?
Odczyn gleby ma duże znaczenie dla uprawy wielu roślin ogrodowych, jest także odpowiedzialny za występowanie w ziemi minerałów oraz składników pokarmowych. Oczywiście większość roślin ma pewien zakres tolerancji jeśli chodzi o poziom kwasowości gleby. Niemniej jednak jeśli posadzimy rośliny zdecydowanie kwasolubne na bardziej zasadowej ziemi (albo odwrotnie) – będą źle rosły, chorowały, źle zimowały, a mogą wręcz zginąć. Wynika to z faktu, że z ziemi o nieodpowiednim odczynie rośliny nie mogą pobierać składników pokarmowych. I nawet nawożone i podlewane, nie będą odpowiednio zasilone.
W naszej ofercie w głównej mierze znajdują się krzewy owocowe, które preferują lekko kwaśne podłoże. Do najbardziej popularnych gatunków krzewów owocowych na gleby o odczynie lekko kwaśnym należą:
Agrest
Jest to roślina o niewielkich wymaganiach glebowych i urośnie nawet na bardzo piaszczystym podłożu. Preferuje gleby lekko kwaśne, o odczynie pH 5,5-6,5.
Porzeczka
W naszej ofercie mamy porzeczki białe, czarne oraz czerwone. Porzeczki są bez wątpienia chętnie uprawiane i znajdują dla siebie miejsce w każdym, nawet niewielkim ogrodzie. Dzieje się tak, ponieważ ich kwaskowate małe owoce są bardzo cenne i mają szerokie zastosowanie w kuchni. Rośliny te nie są szczególnie wymagające i przy zapewnieniu odpowiednich warunków bardzo obficie plonują. Porzeczka najefektywniej rośnie w glebie o odczynie pH ok. 6, żyznej i bogatej w próchnicę.
Malina
Malina ma duże wymagania glebowe. Do jej uprawy najlepiej nadają się gleby żyzne, próchnicze i bogate w składniki mineralne i o odpowiedniej zasobności w wodę. W przypadku uprawy malin na glebach mniej zasobnych warto je zasilić nawozami organicznymi, a w okresach większego zapotrzebowania na wodę również podlewać. Krzewy malin potrzebują ziemi, która ma charakter obojętny i waha się od 6,2 pH do 6,7 pH. Jest to optymalny zakres kwasowości gleby, w której te rośliny rosną najlepiej. Źle znoszą natomiast ciężkie i bardzo podmokłe gleby oraz te lekkie i piaszczyste.
Poziomka
Ze względu na swoje smaczne i wartościowe owoce jest chętnie uprawiana w polskich ogrodach. Ma niewielkie wymagania, a jej pielęgnacja jest stosunkowo prosta. Do sadzenia poziomek, zarówno w ogrodzie, jak i w doniczce, najlepiej wybrać żyzną, dobrze przepuszczalną glebę, o odczynie lekko lub umiarkowanie kwaśnym (pH 5,5 – 6). Rośliny te źle znoszą uprawę na glebach piaszczystych czy też gliniastych.
Aronia wielkoowocowa
Owoce aronii najczęściej są wykorzystywane w przetwórstwie zarówno tym domowym jak i przemysłowym. Można wytwarzać z nich soki, dżemy, konfitury, syropy, nalewki i wina.
Są bogate w witaminy, barwniki antocyjanowe i mikroelementy.
Wykazują właściwości lecznicze. Doskonale nadają się na przetwory (soki, dżemy, konfitury, nalewki i inne). Preferuje podłoża wilgotne, piaszczysto-gliniaste, ale może rosnąć w każdych warunkach. Toleruje dość szeroki zakres pH gleby 5,0-6,5. Nie wymaga stanowiska nasłonecznionego, poradzi sobie również w półcieniu. Jest w pełni mrozoodporna.
Jeżyna
Warto im zapewnić podłoże żyzne, zasobne w składniki pokarmowe, przepuszczalne i stale lekko wilgotne. Optymalny odczyn gleby dla jeżyn to lekko kwaśny pH ok. 6,5. Roślin nie należy sadzić na glebach ciężkich i podmokłych. Doskonale smakują jedzone prosto z krzewu, ale można robić z nich także przetwory na zimę oraz zamrozić. Nadają się na soki, dżemy, kompoty czy jako dodatek do wypieków.
Mini kiwi
Jest to krzew o dużych wymaganiach pokarmowych i wodnych. Jednocześnie jest bardzo wrażliwy na zalewanie. Mini kiwi nie jest wymagająca pod względem gleby, ale warto wybrać lekko kwaśną (pH 5,5-6). Jest to pnącze o smacznych owocach dojrzewających od września do października.
Czarny bez
Bez czarny preferuje gleby próchnicze, wilgotne bogate w wapń i azot o ph 5,5-6,5. W przypadku słabszego podłoża wzrost bzu jest powolniejszy i ostatecznie osiąga mniejsze rozmiary. Jest to rodzimy, bujnie rosnący krzew o rozłożystym pokroju i pierzasto złożonych liściach, dorastający do 3-5 m wysokości. Bez to nie tylko źródło cennych właściwości leczniczych ale może również pełnić funkcję dekoracyjną w naszym ogrodzie.
Bez względu na to na jaką roślinę wybierzemy do naszego ogrodu, należy pamiętać o tym aby wybrać dla nich odpowiednie stanowisko, prawidłową glebę ale także zapewnić im właściwą pielęgnację. Dzięki odpowiednim zabiegom uzyskamy zdrowy wygląd krzewów oraz obfite plony.
Jak zakwasić glebę?- najlepsze sposoby.
Odczyn gleby ma duże znaczenie dla uprawy wielu roślin ogrodowych, jest także odpowiedzialny za występowanie w ziemi minerałów oraz składników pokarmowych. Oczywiście większość roślin ma pewien zakres tolerancji jeśli chodzi o poziom kwasowości gleby. Niemniej jednak jeśli posadzimy rośliny zdecydowanie kwasolubne na bardziej zasadowej ziemi (albo odwrotnie) – będą źle rosły, chorowały, źle zimowały, a mogą wręcz zginąć. Wynika to z faktu, że z ziemi o nieodpowiednim odczynie rośliny nie mogą pobierać składników pokarmowych. I nawet nawożone i podlewane, nie będą odpowiednio zasilone. Krzewy kwasolubne jeśli będą rosły w odpowiednim podłożu o kwaśnym odczynie będą zdrowe, pokażą pełnię swojej urody i będą obficie plonowały. W niniejszym wpisie podpowiemy jak obniżyć ph gleby.
Odczyn gleby
Na kondycję i strukturę gleby ma wpływ m.in. jej odczyn. Struktura gleby zależy bowiem od ilości substancji organicznej, rodzaju gleby i uprawy, gospodarki wodnej, obciążeń w uprawie, a także aktywności biologicznej. Gleba o strukturze gruzełkowatej zapewnia najlepsze warunki rozwojowe dla roślin. Taka struktura umożliwia wymianę powietrza glebowego z atmosferycznym, ruch wody, a korzeniom prawidłowe rozrastanie. W stanie naturalnym gleba zwykle nie ma takiej struktury, ale można ją uzyskać m.in. przez regulację odczynu. Odczyn gleby w praktyce wyraża się za pomocą skali pH. Jest to stosunek jonów wodorowych H+ do stężenia jonów wodorotlenowych OH-. Pomiaru tego parametru dokonuje się w wodzie lub w chlorku potasu. Na tej podstawie wyróżnia się gleby:
ODCZYN GLEBY | |
<4,5 H | LEKKO KWAŚNA |
4,5- 5,5 | KWAŚNA |
5,5-6,5 | LEKKO KWAŚNA |
6,6-7,2 | OBOJĘTNA |
> 7,2 | ZASADOWA |
Jeśli gleba ma zbyt kwaśny odczyn, wówczas jej struktura jest mniej stabilna, mniej napowietrzona, ma większe stężenie toksyn, takie organizmy jak dżdżownice są mniej aktywne, a dostępność składników odżywczych jest znacznie niższa. Do najbardziej powszechnych metod obniżania ph zalicza się:
- Użyźnianie gleby z torfem. W tym celu należy wymieszać podłoże z torfem w stosunku 1:1. Oprócz tego można dodać piach, który dodatkowo rozluźni podłoże. Zabieg zakwaszania najlepiej wykonywać jesienią.
- Stosowanie nawozów zakwaszających. Pośród nawozów dostępnych na naszym rynku istnieje wiele, które pomogą zakwasić podłoże. Wśród nich jest m.in. siarczan amonu, saletra amonowa oraz mocznik. Jednak należy pamiętać o tym aby dawki nie były zbyt duże ponieważ będzie to toksyczne dla roślin.
- Stosowanie ściółki zakwaszającej. Kolejnym sprawdzonym sposobem na zakwaszenie gleby jest zastosowanie ściółki, można użyć fragmentów z iglaków – kora, igliwo oraz trocin. Takie rozwiązanie poza zakwaszeniem gleby pozwali również dłużej utrzymać wilgotność gleby.
Krzewy kwasolubne- jakie wybrać do ogrodu?
Krzewy kwasolubne- jakie wybrać do ogrodu?
Odczyn gleby ma duże znaczenie dla uprawy wielu roślin ogrodowych, jest także odpowiedzialny za występowanie w ziemi minerałów oraz składników pokarmowych. Oczywiście większość roślin ma pewien zakres tolerancji jeśli chodzi o poziom kwasowości gleby. Niemniej jednak jeśli posadzimy rośliny zdecydowanie kwasolubne na bardziej zasadowej ziemi (albo odwrotnie) – będą źle rosły, chorowały, źle zimowały, a mogą wręcz zginąć. Wynika to z faktu, że z ziemi o nieodpowiednim odczynie rośliny nie mogą pobierać składników pokarmowych. I nawet nawożone i podlewane, nie będą odpowiednio zasilone. Krzewy kwasolubne jeśli będą rosły w odpowiednim podłożu o kwaśnym odczynie będą zdrowe, pokażą pełnię swojej urody i będą obficie plonowały.
Wśród najbardziej popularnych krzewów owocowych, które preferują kwaśną glebę należą:
Borówka amerykańska ph 3,8-4,8
Borówka wysoka (Vaccinium corymbosum L.) jest to gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Popularnie nazywana jest borówką amerykańską. Rośnie w formie krzewu i dorasta do 2,5m wysokości. Borówka nie preferuje odczynu zasadowego. Do prawidłowego wzrostu wymaga gleby lekkiej, wilgotnej i kwaśnej o pH około 3,5-4,5. Gleba dodatkowo musi być próchniczna, a optymalna zawartość próchnicy wynosi powyżej 3,5%.. Ma płytki system korzeniowy, potrzebuje regularnego nawadniania, nawożenia i ściółkowania. Dla obfitego owocowania potrzebne jest także prawidłowe przycinanie krzewów.
Żurawina wielkoowocowa ph 3,2-4,5
Żurawina jest to zimozielona krzewinka kwasolubna o płożących pędach, dorastająca do 30 cm wysokości. Wartościowe duże i ciemnoczerwone owoce są doskonałe na przetwory. Dojrzewają od października do pierwszych przymrozków
Żurawina w środowisku naturalnym porasta bagna i torfowiska. Podobne warunki, czyli kwaśne, przepuszczalne i dość wilgotne podłoże, należy zapewnić jej w ogrodzie. Optymalny odczyn gleby do uprawy żurawiny powinien wynosić pH 3,2–4,5.
Podstawą pielęgnacji roślin kwasolubnych jest utrzymanie niskiego pH podłoża oraz dbanie o ich odpowiednie nawożenie. W tym celu najlepiej jest stosować nawozy przeznaczone do roślin kwasolubnych lub nawozy uwzględniające specjalne wymagania poszczególnych grup roślin, Utrzymując odpowiednie pH mamy pewność, że rośliny będą w stanie pobrać z podłoża niezbędne składniki mineralne. A odpowiednia pielęgnacja na pewno da wymierne efekty w postaci pięknych roślin i zdrowych owoców.